(1950)
dramat E.Ionesco, wyrażający absurd istnienia; groteskowa "antysztuka" pozbawiona intrygi, omylącm tytule - wutworze nie występuje żadna łysa śpiewaczka. Całość dramatu wypełniają powierzchowne, niczego nie wyrażające wypowiedzi dwóch mieszczańskich małżeństw, państwa Smith ipaństwa Martin, oraz kapitana straży pożarnej iod czasu do czasu służącej. Rozprawianie ogłupstwach iwypowiadanie frazesów dają bohaterom zadowolenie, wynikające zpoczucia uczestnictwa wżyciu społ. Groteskowość całej rozmowy potęgują zastosowane przez I.chwyty: przeskakiwanie zjednego tematu na drugi, obfitość nonsensów i sprzeczności, łączenie wjedną całość kwestii pochodzących zróżnych dialogów. Do tego dochodzą jeszcze emfatyczne okrzyki wrodzaju: "Jakież to dziwne! Jakie niezwykłe! Cóż za zbieg okoliczności!" Możliwościom ipułapkom komunikacji jęz. Ionesco poświęcił także dramat Lekcja (1951).
- absurd, (łac. absurdus = niedorzeczny)...
- IONESCO, Eugene (1912-94)
- Ionesco Eugne, (1912-94)