(1944)
dramat J.-P. Sartre’a, będący ilustracją głównej zasady systemu etycznego pisarza, zgodnie zktórą człowieka sądzi się według jego czynów, aco za tym idzie - intencje nie zwalniają od odpowiedzialności. Akcja utworu rozgrywa się wpiekle. Trzy postaci, które trafiły tu po śmierci: Garcin, Estella iInes, bezskutecznie starają się ukryć przed sobą sekrety własnego życia. Garcin, który twierdzi, że zginął rozstrzelany za swoje pacyfistyczne poglądy, jest wrzeczywistości tchórzem idezerterem; Estella, która wyszła za mąż dla pieniędzy, wyznaje pod presją, że własnoręcznie utopiła swoje dziecko - owoc związku zinnym mężczyzną; Ines przyznaje się do skłócenia męża zkochanką, wwyniku czego ten popełnił samobójstwo. Bohaterowie nie potrafią wyzwolić się zprzeszłości: Estella uwodzi Garcina, Ines próbuje jej przeszkodzić, aGarcin planuje oddać się tej, która dostrzeże wnim bohatera. Za każdym razem "osoba trzecia" niszczy iluzję, jaką próbuje stworzyć dwoje pozostałych. Wspólna obecność staje się zczasem udręką, cudze spojrzenie, które uniemożliwia kłamstwo, to najgorszy rodzaj kary: "Piekło to inni". Ostatnie złudzenia Garcina, powołującego się na swoje dobre intencje: "Nie zostawiono mi czasu na dokonanie czynów", rozwiewa zdanie Ines: "Nie jesteś niczym innym, jak swoim własnym życiem".
- Sartre Jean Paul, (1905-80)
- Sartre Jean-Paul, (1905-80)
- SARTRE, Jean-Paul (1905-80)