kalendarz stosowany w działalności kościoła kat. i niektórych innych kościołów chrześc.; oparty na dwu systemach rachuby czasu: słonecznym (długość roku kościelnego pokrywa się z rokiem w kalendarzu gregoriańskim) i księżycowym (Wielkanoc i liczone od niej inne święta). K.k. dzieli rok na 2 okresy: Bożego Narodzenia - od pierwszej niedzieli adwentu do soboty przed niedzielą siedemdziesiątnicy (starozapustną), oraz Wielkanocy - od niedzieli siedemdziesiątnicy do soboty przed pierwszą niedzielą adwentową. Boże Narodzenie jest świętem stałym i przypada na 25 XII; Wielkanoc jest świętem ruchomym i przypada na pierwszą niedzielę po pierwszej pełni od równonocy wiosennej (czyli po 21 III). 70 dni przed Wielkanocą przypada niedziela siedemdziesiątnicy rozpoczynająca okres tzw. Przygotowania, a 40 dni przed Wielkanocą przypada Popielec, od którego zaczyna się Wielki Post. Święta Bożego Narodzenia poprzedza okres adwentu (pokuty i oczekiwania na święto narodzin Chrystusa) rozpoczynający się w niedzielę najbliższą dnia święta św. Andrzeja Apostoła (30 XI) i kończący się w wigilię Bożego Narodzenia, czyli 24 XII. Pierwsza niedziela adwentu rozpoczyna jednocześnie nowy rok liturgiczny. Daty dzienne w k.k. określane są odstępem czasu dzielącym je od ważnych świąt lub przy pomocy imion patronów, których święto lub wspomnienie obchodzone jest danego dnia.
KALENDARZ KOŚCIELNY
Miejsca kultu i obrzędy
ZŁOTA LICZBA, CISIOJANUS