(1791-1865)
astronom niem., 1825-63 dyr. obserwatorium w Berlinie, wyznaczył paralaksę słoneczną na podstawie wykonanych w 1761 i 1769 z różnych miejsc na kuli ziemskiej obserwacji przejścia Wenus przez tarczę Słońca i na tej podstawie obliczył odległość Ziemi od Słońca bliską rzeczywistej; 1819 ustalił okresowość komety nazwanej jego imieniem (E. kometa); zapoczątkował prace nad mapą nieba, która umożliwiła J. Gallemu odkrycie Neptuna.