WENUS

druga pod względem odległości od Słońca planeta ; ponieważ widoczna jest na niebie tylko przed wschodem lub po zachodzie Słońca, zw. też Gwiazdą Poranną i Gwiazdą Wieczorną; znana w starożytności; średnica 12 102 km (0,95 średnicy Ziemi), masa 0,82 masy Ziemi, średnia gęstość 5,25 g/cm³ (nieco mniejsza od gęstości Ziemi), albedo 0,61; obiega Słońce w czasie 224,7 dnia, w odległości stanowiącej 0,723 odległości Ziemi od Słońca, po niemal dokładnie kołowej orbicie: półoś wielka 108,1 mln km, mimośród 0,00679 (najmniejszy wśród planet Układu Słonecznego), nachylenie względem ekliptyki 323'40"; okres obrotu dokoła osi 243 dni (najwolniejszy wśród planet Układu Słonecznego - doba wenusjańska jest dłuższa od roku wenusjańskiego), oś nachylona do płaszczyzny orbity pod kątem 267, nachylenie równika do płaszczyzny ekliptyki ok. 177, co oznacza, że kierunek obrotu planety wokół osi jest przeciwny do kierunku ruchu po orbicie (i do kierunku obrotu Ziemi). W. jest planetą najbliższą Ziemi; zbliża się na odległość minimalną 40 mln km (największe oddalenie - 259 mln km); widoczna z Ziemi jako obiekt o jasności maks. -4^m,8 (trzeci najjaśniejszy obiekt nieba po Słońcu i Księżycu); ponieważ jest planetą wewnętrzną względem Ziemi, występuje w fazach podobnie jak Księżyc (po raz pierwszy dostrzeżonych przez Galileusza) i może być obserwowana na tle tarczy Słońca, co jest jednak rzadkim zjawiskiem (ostatnio w latach 1874 i 1882, 7 VI 2004 i powtórzy się 5 VI 2012). W. otoczona jest gęstą, nieprzezroczystą atmosferą (ok. 98% to dwutlenek węgla), która uniemożliwia prowadzenie teleskopowych obserwacji pow. W. z Ziemi; dopiero sondy kosmiczne dostarczyły informacji o panujących tam warunkach: przy pow. temperatura sięga ok. 450C (co jest wynikiem efektu cieplarnianego), a ciśnienie atm. jest ok. 90 razy większe od ziemskiego. Krajobraz, ukształtowany gł. przez aktywność wulkaniczną, tworzą góry, rowy, kratery i płaskowyże. Rzeźbę powierzchni poznano dzięki próbnikowi Magellan, który w latach 1990-94 prowadził obserwacje radarowe z orbity. W. nie ma pola magnetycznego ani księżyców. Jest pierwszą planetą zbadaną przez ziemską sondę kosmiczną (Mariner 2, 1962); badana też była przez sondy Wenus, Pioneer-Venus, Wega; ze względu na warunki panujące na powierzchni nie przewiduje się wyprawy załogowej.

• Wenus, w mitol. rzym. bogini...
• Wenus, (Wenera)
• WENUS, Wieniera