(1777-1855)
matematyk niemiecki; zwany princeps matematicorum (księciem matematyki), uważany za jednego z trzech, obok Archimedesa i Newtona, najw. matematyków świata. Cudowne dziecko - w wieku trzech lat odkrył podobno błąd w rachunkach ojca. 1795-98 studiował w Getyndze; pod koniec studiów (1801) napisał po łacinie Disquisitiones arithmeticae (Badania matematyczne, dzieło znane też jako Księga siedmiu pieczęci) o ogromnym znaczeniu dla teorii liczb i algebry. 1807 został dyrektorem obserwatorium astronomicznego i otrzymał katedrę matematyki w Getyndze. Wszystkie jego dowody matematyczne odznaczały się ścisłością i dużą elegancją. Ważniejsze osiągnięcia: wprowadzenie do powszechnego użycia liczb zespolonych, znalezienie sposobu określania geometrii dowolnej powierzchni, podanie definicji krzywizny i dowodu twierdzenia wybornego, badania nad teorią błędów (rozkład normalny i metoda najmniejszych kwadratów). 1833 wraz z Weberem skonstruował pierwszy w Niemczech telegraf elektromagnetyczny. Na jego nagrobku jest wyryty siedemnastokąt foremny wpisany w koło, którego konstrukcja - za pomocą cyrkla i linijki - była pierwszym większym osiągnięciem Gaussa.
NAJMNIEJSZYCH KWADRATÓW METODA, RÓŻNICZKOWY RACHUNEK, WEBER, ESTYMACJI TEORIA, PRAWDOPODOBIEŃSTWA RACHUNEK, GAUSS, TELEGRAFIA, JEDNOSTKA UROJONA, GEOMETRIA ŁOBACZEWSKIEGO, GAUSSA PŁASZCZYZNA