(chem.)
trwała cząstka elementarna o masie spoczynkowej 1,6726485 10-27 kg, elementarnym ładunku dodatnim 1,6021892 10-19 C i spinie 1/2; składnik każdego jądra atom.; liczba p. w jądrze atom. stanowi niepowtarzalną cechę charakterystyczną danego pierwiastka zw. liczbą atomową (Z); odkryty 1919 przez E. Rutherforda; 1955 odkryto antycząstkę p. - antyproton.
ELEKTRON, ALFA CZĄSTKA, ETYLENU TLENEK, JĄDRO ATOMOWE MAGICZNE, RUTHERFORD, PIERWIASTEK CHEMICZNY, CZĄSTKA ALFA