oksiran CH2-CH2-O; temp. wrz. 10,7°C; reaguje łatwo z grupami funkcyjnymi zawierającymi ruchliwy proton (np. CO2H, NH2, OH, SH), stąd wiąże się z proteinami i zabija bakterie. Stosowany do zimnej dezynfekcji materiałów mało odpornych na podwyższone temperatury, np. zbóż magazynowanych w silosach; jest także substratem w licznych procesach przemysłowych chemii organicznej. W wyniku hydrolizy daje glikol (stosowany w płynach nie zamarzających i w syntezie poliestrów), zaś solwoliza z alkoholami dostarcza cennych rozpuszczalników (tzw. celosolwy). Poliaddycja t.e. prowadzona w środowisku kwaśnym lub zasadowym daje polietylenoglikole, natomiast polimeryzacja katalizowana pozwala uzyskać rozpuszczalne w wodzie wielkocząsteczkowe (Mmcz. > 106) politlenki etylenu, będące m.in. b. dobrymi flokulantami.
- PRIESTLEY, Joseph (1733-1804)