obowiązkowa lub dobrowolna bezżenność duchownych, praktykowana przez wiele religii, np. katolicyzm, buddyzm, lamaizm; w chrześcijaństwie obowiązkowy w katolicyzmie; w prawosławiu obejmuje duchowieństwo wyższe i zakonne; odrzucony przez protestantyzm i niektóre kościoły narodowe; c. był w chrześcijaństwie stałym postulatem od III w., szczególnie w Kośc. zachodnim; ostatecznie wprowadzony został w XII w. przez Grzegorza VII, który zawiesił w prawach wszystkich żonatych biskupów i księży; ścisłe przestrzeganie c. obowiązuje duchownych kat. w Polsce od 1198. We współczesnym katolicyzmie - wbrew dążeniom części kleru (zwł. zachodnioeuropejskiego) - zasada celibatu została podtrzymana 1967 encykliką Pawła VI Sacerdotalis cealibatus.
DUCHOWIEŃSTWO, LUTER, JAN PAWEŁ II, KIETLICZ, LATERAŃSKIE SOBORY, PRAWOSŁAWIE, PATARIA, KAPŁAN, LUTERANIZM, ANGLIKANIZM
- celibat, rezygnacja z małżeństwa...
- SAMOTNOŚĆ, SYNONIM: osamotnienie,...
- WSPÓLNOTA TAIZÉ, ekumeniczna wspólnota...