ruch filozoficzny odwołujący się do myśli Hegla, rozwijający się na przełomie XIX i XX w. gł. w W. Brytanii (F.H. Bradley, J.E. Mc Taggart, bracia E. i J. Caird), gdzie stanowił idealistyczną reakcję na empiryzm i utylitaryzm, w USA (J. Royce) i przede wszystkim we Włoszech (F. de Sanctis, B. Croce, G. Gentile).
NEOHEGLIZM
Nauki społeczne i humanistyka