dział filozofii, nauka o bycie; termin o. został wprowadzony przez R. Gocleniusa, a rozpowszechnił się dopiero w XVIII w. dzięki dziełu C. Wolffa Philosophia prima sive Ontologia (1729), w którym zastąpił termin metafizyka. Niektórzy do dziś tych terminów używają zamiennie; częściej używa się terminu o. na określenie podstawowej części metafizyki jako nauki o bycie. O. stawia sobie dwojakie zadanie: 1. określenie właściwości bytu (w sensie kolektywnym) lub bytów (w sensie dystrybutywnym); 2. klasyfikację bytów. Określenie właściwości bytu prowadzi do rozróżnienia pojęć bytu, rzeczywistości, konieczności, możliwości, istnienia, przypadku, itd. i tym też zajmuje się o. Dla R. Ingardena o. to nauka o koniecznych związkach zachodzących między (czystymi) jakościami idealnymi oraz o wyznaczonych przez te jakości czystych możliwościach. W tym ujęciu o. musi poprzedzać metafizykę jako teorię tego, co faktycznie istnieje w aspekcie konieczności.
- filozofia literatury, nauka obejmująca ontologię...
- IRRACJONALIZM, w ontologii stanowisko...
- metafizyka, (łac. metaphisica...