(ok. 540-470 p.n.e.)
filozof grecki, autor poematu filozoficznego O prawdzie i mniemaniu, gł. przedstawiciel szkoły eleatów. Z podstawowej zasady swojej filozofii, że "byt jest i nie może nie być; niebyt nie jest i nie może w żaden sposób być" wyprowadził P. wnioski że: byt nie powstaje i nie ginie, jest niezmienny i nieruchomy; taki byt, zdaniem P., może być tylko uchwycony umysłem, natomiast zmysły, postrzegając tylko to, co w świecie zewn. jest wielorakie i zmienne - są źródłem błędnych mniemań. Doktryna P. podkreślająca, że tylko niezmienny byt może być poznany, wpłynęła na rozwój metafizyki i do dziś stanowi ważny punkt odniesienia dla myśli europejskiej.
DIALEKTYKA, ELEACI, ZENON Z ELEI, BYT