w filozofii indyjskiej jeden z 6 ortodoksyjnych systemów bramińskich, szkoła filozoficzna, za której fundament i początek uważany jest pochodzący z ok. V w. n.e. traktat Iśwarakryszny Sankhjarika; dla s. najbardziej charakterystyczny jest dualizm; na rzeczywistość składają się 2 pierwiastki, będące zarazem pozostającymi we wzajemnej opozycji zasadami rzeczywistości: materialna, nieświadoma i pojedyncza prakriti oraz duchowa, świadoma i mnoga purusza. S. rozwijała własny system kosmologiczny oparty na tym dualizmie. Tradycyjnie łączona jest z jogą klasyczną, która przejęła jej koncepcje metafizyczne; o ile jednak joga nastawiona jest na wyzwolenie poprzez działania praktyczne, to s. ma prowadzić do wyzwolenia poprzez intelektualne dociekanie kwestii metafizycznych i kosmologicznych.
- WACZASPATIMIŚRA, (IX lub X w.)
- JOGA, (sanskr. = ćwiczenie,...