koncepcja przyjmująca istnienie dwóch niezależnych od siebie typów bytu (np. ducha i materii) lub zasad rzeczywistości (np. wolności i konieczności); pojawił się w filozofii starożytnej jako próba przezwyciężenia monizmu filozofów przyrody. Platon przyjmował istnienie zmiennych, poznawalnych zmysłowo rzeczy i niezmiennych, niezniszczalnych idei; w filozofii nowożytnej R. Descartes rozróżniał istnienie dwóch odrębnych substancji: myślącej i rozciągłej; w myśli religijnej gnostycy głosili istnienie w świecie dwóch toczących walkę zasad, dobra i zła; w koncepcji M. Eliade świat dzieli się dualistycznie na sfery sacrum i profanum; w fizyce kwantowej uważa się, że d. jest właściwością cząstek elementarnych, które zależnie od warunków mają naturę korpuskularną lub falową.
- dualizm, dwoistość; występowanie...
- dualizm, (łac. dua-lis = dotyczący...
- dualizm korpuskularno-falowy, właściwość materii...