1. ogół relacji, oddziaływań między uczestnikami (nosicielami aktywności) stosunków międzynarodowych, wśród których szczególną podgrupę, ze względu na posiadanie suwerenności, tworzą podmioty prawa międzynarodowego (państwa i organizacje międzyrządowe lub ponadnarodowe). Zachodzą na wielu płaszczyznach równocześnie (politycznej, kulturalnej, gospodarczej, naukowej) i charakteryzują się dużą złożonością. 2. dyscyplina nauk społecznych zajmująca się badaniem stosunków międzynarodowych (uczestników, ich przebiegu i rozwoju), doskonaleniem metod badawczych i budowaniem teorii naukowych; za prekursorów uważa się m.in. Tukidydesa, Sun Tzu, N. Machiavelliego, I. Kanta, choć jej instytucjonalizacja przypada dopiero na lata 20. i 30. XX w.; na gruncie anglosaskim dorobek tej dyscypliny systematyzuje się za pomocą koncepcji tzw. wielkich debat (przeciwstawianych sobie paradygmatów wyjaśniających całość teorii stosunków międzynarodowych): między idealistami a realistami (toczona do lat 50., spór o naturę człowieka, autonomię sfery polityki, rolę wartości), tradycjonalistami a modernistami (do lat 70., spór głównie o metodologię, wykorzystanie dorobku nauk ścisłych), neorealizmem, neoliberalizmem a strukturalizmem (do połowy lat 90. – o w istocie nie tak duże różnice w postrzeganiu państwa i rzeczywistości politycznej), pozytywizmem i postpozytywizmem (aktualna - próba zanegowania dotychczasowego dorobku przez postmodernizm, konstruktywizm, feminizm).
- stosunki międzynarodowe, 1. ogół oddziaływań,...
- międzynarodowe stosunki gospodarcze, 1) powiązania ekon.(...)
- prawo międzynarodowe, zespół norm regulujących...