Niccol (1469-1527)
włoski myśliciel, teoretyk polityki, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli odrodzenia; brał czynny udział w życiu polit. Florencji w dobie republiki (jako sekretarz wydziału Kancelarii), jako dyplomata zetknął się z Cezarem Borgią, przebywał na dworze cesarza i króla Francji; 1512 po powrocie Medyceuszy został skazany na rok wygnania, a podejrzany o udział w spisku był więziony i torturowany; po zwolnieniu zamieszkał w posiadłości w Albergaccio, gdzie napisał swoje gł. prace, odzyskując z czasem względy Medyceuszy. Gł. dziełem M. jest Książę (1513), zamierzone jako instrukcja dla wnuka Wawrzyńca Wspaniałego, Lorenzo Medyceusza; w dziele tym M. dokonał rozdziału moralności i polityki, odrzucając kryteria moralne przy ocenie postępowania polit., którego celem ma być skuteczność i użyteczność; rozbicie postulowanych wcześniej związków między władzą a moralnością oznaczało desakralizację władzy, powodzenie w polityce nie zależy od Opatrzności, ale od skutecznego działania, przeciwstawiania się losowi (Fortuna jest kobietą, więc chcąc ją zwyciężyć, należy bić ją i maltretować); motywacja władzy nie jest u M. egoistyczna, ma on na celu rację stanu, zachowanie i rozwój zapewniającego dobrobyt państwa. Rozważania M. otworzyły drogę nowej gałęzi wiedzy, politologii; mimo że do Księcia nawiązywali zwolennicy absolutyzmu, sam M. w Rozważaniach nad pierwszym dziesięcioksięgiem Historii Rzymu Tytusa Liwiusza zajął pozycje republikańskie; jest też autorem Historii Florencji, obejmującej okres od założenia miasta do śmierci Wawrzyńca Wspaniałego.
DIVIDE ET IMPERA, PAŃSTWO, CZANAKJA Kautilja, STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE, WŁOSKA LITERATURA
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527)
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527)
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527) - pisarz...