księga kanoniczna , a zarazem podstawowe źródło do dziejów początków chrześcijaństwa i jego ekspansji (30-80 n.e.), gł. ewangelizacji prowadzonej przez świętych Piotra i Pawła; w części pierwszej zawarta jest relacja o życiu gminy w Jerozolimie, męczeństwie św. Szczepana, nawróceniu Pawła z Tarsu; w drugiej opis działalności św. Pawła, zagadnienia chrystologiczne i dotyczące działania Ducha Św.; Dz.A. powstały ok. 80 n.e., uważa się je za dzieło św. Łukasza, autora trzeciej Ewangelii, towarzyszącego św. Pawłowi w niektórych podróżach.
PSEUDO-DIONIZY AREOPAGITA,
JAN EWANGELISTA,
AKWILA I PRYSKA,
SOBÓR JEROZOLIMSKI,
PAWEŁ Z TARSU,
ŁUKASZ,
ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO,
NOWY TESTAMENT
