Postacie związane z życiem religijnym (święci, teolodzy, duchowni)
żyd. Szaweł (ok. 10-67 n.e.)
jedna z gł. postaci początków
chrześcijaństwa, święty, zw. Apostołem Narodów lub pogan; w
Jerozolimie odbył studia rabinackie w kręgu
faryzeuszy (jego nauczycielem był Gamaliel), uznawszy chrześcijaństwo za niebezpieczne dla żydowskiej ortodoksji poświęcił wiele energii jego zwalczaniu, uczestniczył w prześladowaniach; wg
ok. 36 w drodze do
Damaszku (gdzie udawał się, by zwalczać chrześcijan) miał widzenie, w którym ukazał się mu
Chrystus zapytując: "Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz?"; po spowodowanym tą wizją nawróceniu przyjął
chrzest i rozpoczął działalność misyjną, gł. terenem jego działalności (poza Damaszkiem i Jerozolimą, gdzie spotkał się ze
św. Piotrem) był Cypr, Azja Mniejsza, Macedonia i Grecja; prawdopodobnie został stracony (przez ścięcie) w czasie prześladowań chrześcijan za
Nerona. Pod imieniem P.
Nowy Testament przekazuje
13 listów do gmin chrześcijańskich i osób indywidualnych (przy czym autorstwo listów do Tymoteusza, Tytusa i Hebrajczyków bywa kwestionowane), które stały się fundamentem dla rozwoju chrześcijańskiej
teologii.
TARSUS,
TULLIANUM,
EFEZ,
DEUTEROKANONICZNE KSIĘGI,
FILIPPI,
PARUZJA,
AKWILA I PRYSKA,
SZAWEŁ,
APOSTOŁOWIE
