święty (ok. 296-373)
teolog, biskup Aleksandrii (od 328), doktor Kościoła; wielki przeciwnik arianizmu, za co kilkakrotnie został wygnany ze swojej metropolii (łącznie 17 lat spędził na wygnaniu), potępiany na synodach w Tyrze, Arles, Mediolanie; pozostawił wiele pism o charakterze polemicznym (gł. przeciwko arianom), historycznym (spisał dzieje arianizmu), ascetycznym (Żywot Św. Antoniego, w którym sformułował zasady monastycznej ascetyki) oraz dogmatycznym (np. Listy do Serapiona, w których została wyłożona nauka o Duchu Świętym).
CHARYTOLOGIA, APOLOGETYKA, ŚWIĘTY ANASTAZY