Postacie związane z życiem religijnym (święci, teolodzy, duchowni)
także Jehowa
imię, pod jakim objawił się Bóg Mojżeszowi w epizodzie z krzakiem gorejącym (Księga Wyjścia w ). Cztery spółgłoski YHWH czytane Jahwe, stanowią formę czasownikową od hawah - być, istnieć. Uważa się, że podanie określenia Boga w formie czasownika miało na celu pouczenie Izraelitów o niemożliwości nazwania Boga odpowiednim imieniem. Etymologicznie J. oznacza On jest, On istnieje (w Bibliach polskich najczęściej tłumaczone przez Jestem, który jestem. Brzmienie pojawia się dopiero ok. 1100 r. n.e. i jest wynikiem nieporozumienia związanego z faktem, że Żydzi, pragnąc przypomnieć czytającemu, by nie wymieniał imienia Boga, wpisywali w spółgłoski JHWH samogłoski słowa Adonai (Pan). od III w. p.n.e. Żydzi zaprzestali stosować nazwę J. określając Boga słowanmi Elohim lub Adonai.
ALLELUJA,
OZEASZ,
TETRAGRAM,
AMON,
STWORZENIE ŚWIATA,
MESJASZ,
OBRZEZANIE,
JEHOWA,
EL,
JUDAIZM
- Jahwe, ndm ( albo : Jehowa...
- Jahwe, w staroż. imię Boga...
- Jahwe, (hebr. hawah , hajah...
