(1434-78)
– pochodziła ze sławnego i bogatego rodu włoskiego, miejscem jej urodzenia było Urbino. W wieku 14 lat musiała z woli rodziców poślubić Aleksandra Sforzę, władcę Pesaro. Po dziewięciu latach nieudanego związku Aleksander zamknął żonę w miejscowym klasztorze cystersek. Tu, w opinii świętości, dokonała żywota 8 września 1478 roku. Przez trzy ostatnie lata sprawowała funkcję przełożonej klasztoru. Nieznane są powody decyzji Sforzy o oddaleniu żony do klasztoru. On sam tłumaczył ją zdradą, jakiej rzekomo miała się dopuścić S., jednak biografowie podkreślają jej całkowitą w tym względzie niewinność. Przypuszcza się raczej, że S. została odsunięta ze względów politycznych. Kult zatwierdzony został w roku 1754. Wspomnienie – 8 września.