(induktor)
urządzenie służące do przekształcania prądu stałego w impulsy wysokiego napięcia. Składa się z dwóch cewek uzwojeń ( cewka) nawiniętych na wspólny otwarty rdzeń wykonany najczęściej z żelaza. Uzwojenie pierwotne składa się z niewielu zwojów wykonanych z grubego drutu połączonych za pomocą wyłącznika i przerywacza ze źródłem prądu stałego. W uzwojeniu wtórnym zwojów jest znacznie więcej (kilka tysięcy razy) niż w uzwojeniu pierwotnym i zakończone jest ono tzw. iskiernikiem - tarczą i ostrzem metalowym odsuniętym od niej na pewną odległość. Gdy przerywacz włącza i wyłącza prąd w uzwojeniu pierwotnym, w obwodzie wtórnym w efekcie indukcji elektromagnetycznej powstaje znaczna siła elektromotoryczna. Jej wielkość zależy od stosunku liczby zwojów w uzwojeniach oraz od tego, jakiego źródła prądu użyto w obwodzie pierwotnym; zwykle ma ona wartość kilkudziesięciu tysięcy woltów.
- CEWKA RUHMKORFFA, induktor
- induktor Ruhmkorffa, cewka Ruhmkorffa.
- RUHMKORFFA INDUKTOR, wynaleziony przez niem.(...)