Waals, Johannes Diderik, van der

Fizyka

(1837-1923)

fizyk holenderski, prof. uniw. w Amsterdamie. Zajmował się głównie fizyką cząsteczkową i termodynamiką. Dał podstawy teorii kinetycznej cieczy, uwzględniając przy tym oddziaływania międzycząsteczkowe ( siły van der Waalsa), rozwinął termodynamiczną teorię kapilarności. W 1910 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za badanie równania stanu gazów i cieczy rzeczywistych.