(hagiografia)
dziedzina piśmiennictwa chrześc. obejmującego zbiory opowieści o życiu i czynach świętych; liczne zbiory ż.ś. powstawały w średniow.; najsłynniejsza z nich Złota legenda Jakuba da Voragine; średniow. ż.ś. korzystały nie tylko ze źródeł oficjalnych, takich jak dokumenty kanonizacyjne i biografie spisywane w klasztorach, ale też z legend żyjących w przekazach ustnych. Najbardziej ten rodzaj piśmiennictwa rozwinął się w epoce kontrreformacji. W Polsce najwybitniejsze dzieło z tego gatunku Żywoty świętych P. Skargi (1578).
- ŻYWOTY ŚWIĘTYCH, .
- żywot, dawniej opis życia,...
- żywot, dokonać żywota, czytać...