podziemna lub podwodna budowla drogowa albo hydrotechn.; t. buduje się metodami górniczymi, odkrywkowymi i tzw. tarczowymi (wprowadzona 1818); t. podwodne konstruuje się przez zatapianie gotowych elementów w przygotowanym na dnie rowie; znane już w starożytności, np. w Jerozolimie ok. 700 p.n.e.; pierwszy t. w Alpach zbudowano 1480 (wewnątrz Monte Viso); najdłuższym na świecie t. lądowym jest Simplon, z Włoch do Szwajcarii, o dł. 19,8 km, ob. w budowie jest t. Daishimizu (Japonia), o planowanej dł. 22,2 km; najdłuższym podwodnym t. jest Seikan (Japonia), 53,8 km, w Europie - Eurotunel łączący W. Brytanię z Francją, dł. 50,5 km; w Polsce - w msc. Tunel, kolejowy dł. 768 m oraz oraz drogowy w Warszawie, oddany VIII 2003; dł. 930 m.
ŚWIĘTEGO BERNARDA WIELKA PRZEŁĘCZ, ŚREDNICOWA LINIA, INŻYNIERIA