operacja ortopedyczna polegająca na nastawieniu pod kontrolą rentgenowską, a następnie zespoleniu i unieruchomieniu odłamów złamania za pomocą specjalnego gwoździa z nierdzewnej stali lub metali szlachetnych, wbijanego wzdłuż osi podłużnej kości; g.k. stosuje się np. w leczeniu złamań szyjki kości udowej w celu umożliwienia choremu wczesnego chodzenia bez opatrunku gipsowego.
GWOŹDZIOWANIE KOŚCI
Anatomia człowieka