tyfus brzuszny
ostra, epidemiczna choroba wywoływana przez pałeczkę d.b. (Salmonella typhi), odkrytą 1874 przez T. Browicza; występuje na całym świecie w miejscach o niskim poziomie sanitarnym. Źródłem zakażenia są wydaliny chorego lub nosiciela; zakażenie następuje poprzez spożycie wody, mleka i innych pokarmów zakażonych; w szerzeniu się choroby istotną rolę odgrywają muchy. Po 10-14 dniach okresu wylęgania pojawia się powoli narastająca gorączka (do 40°C), odurzenie i charakterystyczna wysypka (różyczka durowa), wolne tętno, zaparcie lub biegunka; objawy te wywołuje owrzodzenie jelita cienkiego, powodujące ogólne zatrucie organizmu, uszkodzenie układu nerwowego, krążenia i oddechowego oraz narządów miąższowych (np. wątroby). Leczenie opiera się na podawaniu antybiotyków, terapii wzmacniającej i troskliwej pielęgnacji chorego; zapobieganie chorobie polega na podawaniu szczepionek, a także ścisłym przestrzeganiu zasad higieny i ochronie produktów spożywczych przed zakażeniem.
- DURY RZEKOME, paradur, paratyfus
- dur, epidemia duru brzusznego,...
- DUROW, rodzina rosyjskich artystów...