MÜNCHHAUSENA CHOROBA

rzadkie zaburzenie psychiczne występujące u osób, które same prowokują u siebie rozmaite symptomy chorobowe, np. uporczywie się zakażają, poddają się maniacko zabiegom chirurgicznym, zażywają trujące substancje, po czym wędrują od lekarza do lekarza, usiłując zwrócić na siebie uwagę prowokowanym schorzeniem; gdy ich choroba wyjdzie na jaw, znikają (często zmieniając nazwisko), by w innym miejscu zamieszkania powrócić do swoich urojeń; choroba opisana po raz pierwszy 1951 przez Richarda Askera; b. trudna do wykrycia i udowodnienia; 1977 bryt. pediatra Roy Meadow odkrył jej osobliwy syndrom (dotyczący zwł. matek pracujących w ochronie zdrowia), a polegający na zadawaniu cierpień własnym dzieciom, z równoczesnym powiadamianiem lekarzy o pogorszeniu się stanu zdrowia dziecka, zmyślaniem faktów dotyczących wcześniejszych objawów, leczenia itp.; istnienie tego zaburzenia bywa kwestionowane.