(społ.)
proces przystosowywania się jednostki lub grupy do funkcjonowania w zmienionym środowisku społ.; polega na przyjęciu przez jednostkę nowych sposobów definiowania sytuacji (zastępuje znane sobie kategorie nowymi, przejętymi od nowej grupy społ.), wzorów zachowań, norm i wartości obowiązujących w danej zbiorowości; wg teorii funkcjonalnej R. Mertona istnieje 5 typów indywidualnej a.: konformizm (jednostka uznaje wzory zachowań i wartości danej grupy za swoje), innowacja (przyjmuje wartości grupy, ale próbuje jej narzucić własne wzorce), rytualizm (ściśle przestrzega norm grupowych z przyzwyczajenia, choć wcale nie musi ich akceptować), wycofanie (zachowania jednostki nie odpowiadają wzorcom, a ona sama nie akceptuje norm społ. - np. włóczędzy, bandyci), bunt (dotyczy ludzi celowo przekraczających ustalone normy i wartości).
- adaptacja społeczna, proces przystosowania...
- przystosowanie, ośrodek przystosowania...
- DEGRADACJA PSYCHICZNA, zaburzenia powstające...