Jacques (1901-81)
francuski psychiatra i psychoanalityk. Wprowadził pojęcie sfer: imaginacyjnej, realnej i symbolicznej, opisujących kategorie, wewnątrz których funkcjonuje myślenie. Twierdził, że instrumentem psychoanalizy jest mowa jednostkowa. Zasadnicze tezy L., że "podświadomość ma strukturę języka" oraz wynikłe w konsekwencji zmiany w technice terapii doprowadziły do rozłamu we Franc. Tow. Psychoanalitycznym. L. uważa się za czołowego przedstawiciela strukturalizmu.