bohater tytułowy poematu Juliusza Słowackiego Anhelli
Młody Polak zesłany na Syberię. Jego ojciec zginął w walce za ojczyznę, matka wkrótce zmarła, złamana cierpieniem. On sam jest istotą czystą i szlachetną (imię wskazuje na pokrewieństwo z „duszami anielskimi”), choć nie potrafi uwolnić się od wspomnienia dawnej miłości do kobiety. Zesłanemu Anhellemu Szaman ukazuje wszystkie niedole współbraci: od prób wynarodowienia do ich własnych grzechów, sporów, gniewów, aktów samobójczych. Gdy Szaman ginie zabity przez jednego ze zdegenerowanych zesłańców, Anhelli zamieszkuje z Ellenai, od której uczy się pokory i pokuty. Po śmierci Ellenai Anhelli zostaje na świecie całkowicie osamotniony. Dwaj aniołowie zwiastują mu śmierć. Umierający bohater śledzi ptaki lecące w kierunku jego dalekiej ojczyzny. Ciała zmarłego Anhellego strzeże Eloe, która nie pozwala zbudzić go do walki narodowowyzwoleńczej. Los Anhellego wydaje się być metaforą życia skazańców: ich przeznaczeniem jest cierpienie za grzechy narodu i obrona jego duchowych wartości, ale równocześnie są oni pozbawieni możliwości (prawa?) wpływania na dzieje własnej ojczyzny.