Postać biblijna.
Jeden z apostołów, którego ewangelista Jan określa przydomkiem Didymos, co w języku aramejskim znaczy bliźniak. Wspominany jest trzykrotnie. Na wieść o śmierci Łazarza reaguje bardzo emocjonalnie: Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć. Przydomek "niewierny" (współcześnie powinno być raczej "niedowiarek") otrzymał w związku ze swoją reakcją na zapewnienia apostołów, iż widzieli zmartwychwstałego Jezusa.
Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę (J 20,25). Gdy zjawił się Jezus, kazał Tomaszowi włożyć palec w miejsca po ranach, a wówczas Tomasz wyznał: Pan mój i Bóg mój! Tomasz może być traktowany jako "patron racjonalistów". Według pobiblijnej tradycji miał być misjonarzem Indii. Przypisano mu też popularny gnostycki apokryf - Ewangelię Tomasza.