(Ancylostomatidae)
rodzina nicieni, z typu obleńców, pasożytujących w przewodzie pokarmowym ssaków; mają silnie rozwiniętą torebkę gębową, wyposażoną w tnące ząbki lub listewki; najbardziej znany t. dwunastniczy (A. duodenale), pasożytuje w jelicie cienkim, gł. w dwunastnicy u człowieka; samiec osiąga 8-12 mm, samica nieco dłuższa; występuje też w przewodach pokarmowych małp człekokształtnych, niektórych ssaków drapieżnych, świń; samica składa w ciągu doby 30 tys. jaj, które z kałem żywiciela wydostają się na zewnątrz; zakażenie następuje albo przez wniknięcie larw przez skórę żywiciela, albo doustnie z zanieczyszczoną wodą lub pokarmem; choroba częsta u górników, ponieważ larwy mogą bytować w kopalniach; t. odżywiają się krwią, uszkadzając naczynia krwionośne, powodując zaburzenia żołądkowo-jelitowe i niedokrwistość; pospolity też t. psi (A. caninum), pasożytujący w jelicie cienkim psów, kotów, ssaków drapieżnych, zwł. w klimacie ciepłym i wilgotnym; leczenie możliwe drogą odrobaczania.