region w płn. Włoszech, na Niz. Padańskiej i w Alpach; pow. 23,8 tys. km2; 8,9 mln mieszk. (2001); gł. m.: Mediolan (stol.), Brescia, Bergamo, Como, Cremona; jez. polodowcowe: Garda, Maggiore, Lugano; najbogatszy i najlepiej rozwinięty region Włoch; centrum bankowe (Mediolan), przem. ciężki (hutniczy, maszynowy), chem., elektroniczny, elektrotechn., spoż.; uprawa pszenicy, kukurydzy, ryżu, winorośli, warzyw; turystyka; gęsta sieć komunik.; w III w. p.n.e. podbita przez Rzymian; od 568 Król. Longobardów; od 774 w imperium Karola Wielkiego; od 875 przedmiot sporu władców niem. i burgundzkich; od 951 w granicach cesarstwa rzym.-niem.; XI-XIII w. okres najbujniejszego rozkwitu miast; 1176 zwycięstwo Ligi Lombardzkiej nad ces. Fryderykiem I Barbarossą pod Legnano przypieczętowało niezależność polit. komun miejskich L.; od XVI w. w rękach Hiszpanii, od 1714 - Austrii (1797-1815 zwierzchności franc.); od 1859 wchodzi w skład zjednoczonych Włoch.
- Lombardia, kraina w pn. Włoszech,...
- Lombardia, region wpn. Włoszech,...
- PIOTR Z LOMBARDII, także Petrus Lombardus...