Charlemagne (742-814)
jeden z najwybitniejszych władców średniowiecza, wybitny wódz i administrator państwa; syn Pepina Małego z dyn. Karolingów; król Franków od 768; cesarz od 800; 772-804 w wojnach podbił Sasów i narzucił im chrześcijaństwo, 774 podbił państwo Longobardów we Włoszech, 788 przyłączył Bawarię, 778-801 w walkach z Arabami w Hiszpanii rozszerzył posiadłości po rz. Ebro; rozbijając 795 państwo Awarów i narzucając zwierzchnictwo Słowianom połabskim umocnił granice frankijskie na Łabie i Dunaju. 800 koronacja na ces. w Rzymie poświadczała wskrzeszenie na zachodzie niezależnego od Bizancjum cesarstwa; K.W. uporządkował prawodawstwo, był opiekunem nauki i oświaty ("renesans karoliński").
ANSEGIZ, LUTYCY, PALADYN, PADERBORN, ANDORA, KATALONIA, PEPIN MAŁY, FRANKFURT NAD MENEM, HAMBURG, PIEŚŃ O ROLANDZIE
- KAROL, Imię Karol nosili władcy...
- KAROL, Pochodzenia starogermańskiego,...
- Karol Wielki, (742-814)