wyspa włoska na M. Śródziemnym, na płd. zach. od Sycylii; pow. 83 km2; 8 tys. mieszk. (1994); górzysta (wys. do 836 m), pochodzenia wulkanicznego, nawiedzana trzęsieniami ziemi; gorące źródła mineralne, złoża siarki, fumarole; ludność trudni się uprawą winorośli, zbóż, warzyw, drzew cytrusowych, hodowlą osłów i rybołówstwem; gł. msc.: Pantelleria; lotnisko. Zasiedlona w neolicie przez Ligurów, na co wskazują grobowce megalityczne; następnie opanowana przez Kartagińczyków, 217 p.n.e. przeszła w ręce Rzymian, którzy urządzili tu miejsce zesłań; ok. 700 zajęta przez Arabów, 1123 przez Normanów sycylijskich, od XIV w. przez Hiszpanów; 1860 wraz z Królestwem Obojga Sycylii włączona do zjednoczonych Włoch; podczas II woj. świat. włoska baza morska i lotnicza, wielokrotnie atakowana przez aliantów; VII 1943 zdobyta przez amer. jednostki desantowe morsko-powietrzne.
- SYCYLIJSKA CIEŚNINA, Canale di Sicilia