krąg rolniczych kultur rozwiniętych w epoce neolitu nad środk. Dunajem, skąd rozprzestrzeniły się na zach. po Holandię, Belgię, Francję, na wsch. po Wołyń, na płn. po Niemcy i Pomorze; charakterystyczne pokrewne formy narzędzi i kultu (motyki-siekiery z łupku, gliniane figurki bóstw, kult zwierząt domowych, pochówek szkieletowy); początek k.n. dały kultury ludów bałkańskich znajdujących się na wyższym stadium rozwoju; najstarsza z nich starczewsko-kriska w płn. części Płw. Bałkańskiego rozwinięta ok. 4500 p.n.e.; młodsza od niej kultura ceramiki wstęgowej rytej, z charakterystycznymi kulistymi naczyniami zdobionymi ornamentyką spiralną ok. 4000 p.n.e.; była ona inspiracją dla kultury ceramiki wstęgowej kreskowo-kłutej na terenie Niemiec i Czech, z charakterystycznymi gruszkowatymi naczyniami zdobionymi ornamentem prostoliniowym kłutym; inne młodsze k.n. - nadcisańska, bukowogórska, ceramiki promienistej (m.in. na ziemiach pol.), ceramiki malowanej.
- SOLUTREJSKA KULTURA, kultura młodszego obejmująca...
- RUMUŃSKA MUZYKA, (muz. 2)
- MEANDER, ciągły ornament geometryczny...