(1830-1916)
syn arcyksięcia Franciszka Karola, cesarz Austrii od 1848 i król Węgier od 1867; powołany w okresie Wiosny Ludów na tron po abdykacji upośledzonego umysłowo stryja, Ferdynanda I; po stłumieniu rewolucji w Austrii i pokonaniu przy pomocy Rosji powstania węgierskiego 1848-49 oparł się na centralistycznie nastawionych reakcjonistach i germanizatorach (premier A. Bach); niepowodzenia w polityce zagranicznej, klęski we Włoszech (1859), zły stan finansów zmusiły go u progu lat 60. do liberalizacji stylu rządzenia (tzw. dyplom październikowy 1860); 1866 po klęsce w wojnie z Prusami pod Sadową przekształcił monarchię w państwo dwu narodów, Austro-Węgry, nadając mu charakter konstytucyjno-parlamentarny, co przyniosło m.in. także znaczną poprawę statusu także Polaków w Galicji i ich udział w kierowaniu państwem (premier K. Badeni, ministrowie: Dunajewski, Gołuchowski, Biliński, Korytowski, Zaleski); kontynuował ekspansję na Bałkany (aneksja Bośni i Hercegowiny); w następnych latach związał słabnące ces. austr. z agresywną potęgą zjednoczonych przez Prusy Niemiec (1882 Trójprzymierze); niezwykle pracowity, nieszczęśliwy w życiu prywatnym, do ostatnich lat życia nie tylko panował, ale i rządził.
MAKSYMILIAN FERDYNAND JÓZEF, WIOSNA LUDÓW, FERDYNAND I, KAROL I, RUDOLF, AUSTRIA, HABSBURSKO-LOTARYŃSKA DYNASTIA, STATUT DLA GALICJI, FRANCISZEK FERDYNAND, AKT 5 LISTOPADA
- JÓZEF, Pochodzenia hebrajskiego,...
- Franciszek Józef I Habsburg, (1830-1916)
- BAŻYŃSKI Józef Franciszek, (1801-1876)