(1633-1701)
król Anglii, Irlandii oraz jako Jakub VII Szkocji, z dynastii Stuartów, syn Karola I, brat Karola II; panował 1685-88; w okresie restauracji Stuartów jako wielki lord admiralicji wyróżnił się w bitwach morskich z Holendrami; po objęciu władzy stłumił wiele powstań w Szkocji i płn.-zach. Anglii; jego dążenie do przywrócenia katolicyzmu oraz ograniczenia kompetencji parlamentu wywołały opór społeczny; 1689 parlament ogłosił detronizację króla i powołał na jego miejsce jego córkę Marię oraz jej męża Wilhelma III Orańskiego; J. uszedł z Londynu do Irlandii, gdzie podejmował bezskuteczne próby odzyskania władzy; koniec życia spędził na dworze francuskim.
REWOLUCJA ANGIELSKA 1688-89, MONMOUTH, WIGOWIE, MACLAURIN, KAROL EDWARD STUART, KAROL II, MATHER, JAKOBICI, LOCKE