Adam (1723-90)
twórca szkoły klasycznej w ekonomii polit., pierwszego naukowego systemu ekonomii, prof. logiki, filozofii moralnej, literatury, retoryki uniw. w Glasgow i Edynburgu, propagator koncepcji porządku naturalnego (harmonijny porządek świata), zwolennik liberalizmu gospodarczego i twórca koncepcji homo oeconomicus (człowiek gospodarujący w swych działaniach kieruje się wyłącznie żądzą pomnażania zysku) i koncepcji niewidzialnej ręki rynku (uznającej, że gospodarką rządzą obiektywne prawa ekon.). Całość swych poglądów ekon. S. zawarł w dziele Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, wyd. 1776; przedmiotem jego rozważań był problem pomnażania bogactwa narodu, co zdaniem S. można osiągać dzięki pracy produkcyjnej (teoria wartości opartej na pracy); bezpośredni wpływ na wzrost bogactwa ma pomnażanie tejże pracy przy zastosowaniu podziału pracy i specjalizacji; obok pracy źródłem bogactwa jest także kapitał i ziemia; uwzględnienie tych trzech czynników decyduje o wartości nowo wytworzonej produkcji; każdy z tych czynników musi być wynagrodzony: praca w postaci płacy, kapitał w formie zysku, wykorzystanie ziemi w postaci renty; opłacenie tych czynników znajduje swe odzwierciedlenie w kosztach produkcji, a nominalnie - w cenach wytworzonych towarów; nadto praca pt. Teoria uczuć moralnych (o przyzwoitości w życiu prywatnym i biznesie), którą cenił sobie szczególnie.
LIBERALIZM GOSPODARCZY, KLASYCZNA SZKOŁA EKONOMII, SPIŻOWE PRAWO PŁACY ROBOCZEJ, HOMO OECONOMICUS, POLSKA. NAUKA. PO 1795, KAHNEMAN, SAY, SZKOCJA, GOSPODARKA WOLNORYNKOWA