kierunek myśli ekon., zapoczątkowany w XVIII i dominujący w XIX w.; za jego twórców uważa się W. Petty'ego (Anglia) i P. Boisguilleberta (Francja), a podstawowe koncepcje zostały sformułowane przez Adama Smitha (Szkocja) w The Wealth of Nations (1776); założenia k.sz.e. zostały rozwinięte w pismach Johna Stuarta Milla i Davida Ricardo (inni przedstawiciele k.sz.e. to: J. Sismondi, J.B. Say, P. Malthus, J. McCulloch, W. Senior; do jej dorobku nawiązał K. Marks); reprezentanci k.sz.e. przeprowadzili strukturalną analizę stosunków ekon. w kapitalizmie przyjmując teorię wartości opartą na pracy (ilość pracy zużyta na wytworzenie towaru określa jego wartość); badali całokształt stosunków produkcji ("organiczne" ujęcie gospodarki regulowanej przez samoczynnie działające mechanizmy; koncepcja homo oeconomicus); poglądy na warunki maksymalizacji wzrostu ekon. zbliżały się do założeń liberalizmu gosp., indywidualizmu i utylitaryzmu (wolność ekon., nieograniczona konkurencja, brak ingerencji państwa), a stały w sprzeczności z merkantylizmem.
- EKONOMIA, nauka o społecznych...
- HISTORYCZNA SZKOŁA W EKONOMII, kierunek, który ukształtował...
- MAKROEKONOMIA, teoria ekonomii zajmująca...