Aleksandr I. (1918-2008)
pisarz ros., oficer Armii Czerwonej (artylerzysta), uczestnik II woj. świat., po jej zakończeniu uwięziony i skazany (za krytykę osoby Stalina); do 1957 więzień łagrów i zesłaniec; po wyjściu z obozu jedna z gł. postaci niezorganizownej opozycji w ZSRR; proza demaskująca system radziecki, komunizm i terror, ukazująca asymilację jednostki do nieludzkiego ucisku; powieści: Jeden dzień Iwana Denisowicza (jedyna wydana w ZSRR), Oddział chorych na raka, Krąg pierwszy, Czerwone Koło, kronika łagrów Archipelag Gułag (literacka nagroda Nobla 1970); publicystyka; 1974 pozbawiony obywatelstwa i deportowany z kraju (powrócił 1994); krytyk kultury zach. europejskiej i tendencji liberalnych, wskrzesiciel idei słowianofilstwa; ") poczynając od poł. lat 90. propagator Wielkiej Rusi; w twórczości wyraźne akcenty antysemickie, m.in. rozległa historia Żydów w Rosji pt. Dwieście lat razem, w której przemilcza nazwiska wybitnych twórców żyd. pochodzenia: Mandelsztama, Pasternaka, Plisieckiej, Ojstracha.
OBOZOWA LITERATURA, GINZBURG, TWARDOWSKI, WOJNOWICZ, , ROSYJSKA LITERATURA, WIELKA CZYSTKA
- Sołżenicyn Aleksandr, (ur. 1918)
- Sołżenicyn Aleksander, (ur. 1918)
- Sołżenicyn Aleksandr Isajewicz, (ur. 1918)