(?-1406)
chan tatarski; od 1377 na czele Białej Ordy; 1380 obalił Mamaja (z pomocą Timura) i objął władzę nad Złotą Ordą, zjednoczył większość jej ziem; 1382 spalił Moskwę i przywrócił Złotej Ordzie zwierzchnictwo nad Rusią; 1385 podjął niszczycielską wyprawę na Azerbejdżan, 1388 na Mawarannahr; od 1386 w konflikcie z Timurem, 1395 poniósł z jego ręki klęskę i schronił się na Litwie, skąd przy pomocy wielkiego księcia Witolda usiłował odzyskać władzę nad Złotą Ordą; 1399 ponownie pobity (klęska nad Worskłą), utracił na znaczeniu, zginął w walkach wewnętrznych.