Tutenchamon (?-1349 p.n.e.)
władca staroż. Egiptu od 1358 p.n.e., z XVIII dynastii; zięć i następca Amenhotepa IV Echnatona; w trzecim roku panowania przywrócił kult Amona i przeniósł stol. kraju z Achetaton do Teb, rozpoczynając odbudowę świątyń zniszczonych przez Echnatona; z badań anatomicznych wynika, że zmarł najprawdopodobniej w wieku ok. 18 lat; pochowany w Dolinie Królów w Tebach Zach., w grobowcu wykutym w skale, 1922 odkrytym przez bryt. archeologa H. Cartera i lorda G.E. Carnarvona, otwartym 1923; grobowiec zawierał pełne wyposażenie, m.in. dwa wielkie posągi w złotych szatach, malowane łoża, skrzynie, naczynia alabastrowe o wyszukanych kształtach, rzeźbione laski faraona z wizerunkami Murzynów i Azjatów, hebanowy tron inkrustowany złotem i emalią, wielkie ilości biżuterii, pektorałów, skarabeuszy i amuletów ze złota; w samej komorze grobowej znajdowały się cztery złocone skrzynie (jedna w drugiej), w nich kwarcytowy sarkofag, a w nim trzy kolejne wpasowane w siebie trumny; w ostatniej trumnie, ze złotej blachy, była mumia T., ze złotą portretową maską na twarzy; przedmioty artyst. z grobowca T. zajmują całe piętro Egipskiego Muzeum w Kairze.
EGIPSKIE MUZEUM, TEBY, DOLINA KRÓLÓW, EGIPTU ARCHEOLOGIA, TUTENCHAMON, ZŁOTNICTWO
- EGIPTU STAROŻYTNEGO SZTUKA, sztuka rozwijająca się...