kierunek w niemieckiej historii państwa i prawa w 1. poł. XIX w., występujący przeciw koncepcji prawa natury i głoszący, że prawo jest wytworem ducha narodu i rozwija się żywiołowo wraz z nim; prekursorem szkoły był G. Hugo, program i zasady teoretyczne opracował F.C. Savigny i G.F. Puchta; szkoła uznaje teraźniejszość za organiczny wytwór przeszłości; szczególną wagę przywiązywała do badania prawa rzymskiego i starogermańskiego; opowiadała się za historyzmem irracjonalnym, idealizowała feudalizm, fideizm.
- HISTORYCZNA SZKOŁA W EKONOMII, kierunek, który ukształtował...
- UNIWERSYTET GDAŃSKI, utworzony 1970 z fuzji...
- HISTORIOGRAFIA, dyscyplina naukowa zajmująca...