zespół dyscyplin naukowych i badań źródłowych dotyczących ojców Kościoła, czyli pisarzy chrześc. z II-VII w.; okres obecnie traktowany jako przedłużenie kultury antycznej, dzielony na trzy epoki przechodzące od konfrontacji myśli chrześcijańskiej ze staroż. kulturą grecko-rzymską do symbiozy tych dwu kultur i formowania dojrzałego chrystianizmu przy włączeniu elementów myśli antycznej; współczesne studia nad piśmiennictwem patrystycznym (m.in. św. św. Ambrożego, Augustyna, Aureliusza, Leona Wielkiego, Tertuliana, Hieronima, Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nazjanzu, Jana Chryzostoma) prowadzi zwł. Międzynar. Stowarzyszenie Studiów Patrystycznych, będące filią Międzynarodowej Federacji Studiów Antycznych.
PATRYSTYKA, TEOLOGIA, ALTANER Berthold