przejęcie przez władze świeckie, państwowe lub lokalne od kościoła administrowania systemem oświaty (szkoły i in. placówki), uniezależnienie szkolnictwa od organizacji wyznaniowych i oddzielenie szkolnictwa stricte wyznaniowego; hasło oddzielenia szkół od kościoła pojawiło się w epoce renesansu, w Polsce pierwszy otwarcie wyraził je A. Frycz Modrzewski (O naprawie Rzeczypospolitej: księga O szkole); wcielanie programu s.sz. przyniosło oświecenie; w Polsce częściowa s.sz. dokonała się pod koniec XVIII w. (reformy Komisji Edukacji Nar., m.in. zatrudnienie w zsekularyzowanych szkołach nauczycieli świeckich); w 2. poł. XIX w. szkoła świecka stała się powszechna, choć istniało wciąż znaczące (ale już oddzielone) szkolnictwo wyznaniowe; najgłębsze reformy sekularyzacyjne przeprowadzono wówczas we Francji: 1882 mocą ustawy usunięto nauczycieli duchownych ze szkół państwowych i komunalno-gminnych, wyprowadzono ze szkół symbole kultu rel., a religię jako przedmiot szkolny usunięto z programów nauczania; we współcz. społeczeństwach demokratycznych s.sz. (o różnym zakresie zeświecczenia) jest jednym z filarów rozdziału (autonomii) kościoła od państwa.
- KOŚCIELNE SZKOLNICTWO, system szkolnictwa zrodzony...
- SZKOŁA, (społ. 1)
- GWATEMALA, República de Guatemala...