doktryna katolicka głosząca wyższość soboru nad papieżem; popularna w XV w. w okresie schizmy zach., głoszona na soborach 1414 (Konstancja) i 1431-49 (Bazylea); w Polsce k. znalazł zwolenników wśród wykładowców Akademii Krak.: Pawła Włodkowica, Andrzeja Łaskarza, Jana Kantego, Jakuba z Paradyża; w XVII w. uznany za część składową ideologii gallikanizmu; potępiony m.in. przez papieża Eugeniusza IV i jego następców; współcz. występuje w różnych formach w kościołach protestanckich przypisujących dużą wagę zasadzie kolegialności władz kościelnych.
PAPIESTWO, MATEUSZ Z KRAKOWA, JÓZEFINIZM, EPISKOPALIZM, POLSKA. NAUKA. POCZĄTKI, REFORMACJA, JAN KANTY, WŁODKOWIC, KLEMENS VII, PIUS II
- koncyliaryzm, w chrześcijaństwie...
- sobór w Konstancji, obradował z inicjatywy...
- UNIWERSYTET W HEIDELBERGU, Ruprecht-Karls-Universität...