świątynia grecka na Akropolu w Atenach, zbudowana 421-407 p.n.e. w porządku jońskim, z białego marmuru pentelickiego, poświęcona Atenie Polias, Posejdonowi i Erechteuszowi. Ma skomplikowany układ przestrzenny, uwarunkowany potrzebami kultu religijnego i warunkami terenowymi; charakterystyczną częścią E. jest loża, której belkowanie podtrzymują posągi 6 dziewczyn, zw. kariatydami lub korami. W przeszłości E. posiadał rzeźbiony fryz z szarego marmuru z białymi figurami, kasetonowe stropy, bogato zdobione odrzwia. Prawdopodobnie projektantem był Mnesikles. W VI w. E. został zamieniony na kośc. chrześcijański, w XVII-XIX w. popadł w ruinę; jedna z kor znajduje się w kolekcji marmurów Elgina w British Museum; 1902-09 poddany konserwacji.
ATENA, AKROPOL ATEŃSKI, GRECJI STAROŻYTNEJ ŚWIĄTYNIE, OLIWNE DRZEWKO, KARIATYDA, KALLIMACHOS, ERECHTEUSZ, ELGINA MARMURY, ANGIELSKA SZTUKA
- Erechtejon, powstała w latach 421-405...
- Ateny, w staroż. polis grecka...
- GRECJI STAROŻYTNEJ SZTUKA, twórczość artystyczna...