Leo von (1784-1864)
architekt niem., przedstawiciel klasycyzmu niem. w jego romantycznej odmianie, prekursor eklektyzmu. 1804-13 nadworny architekt króla Hieronima Bonapartego w Kassel, od 1816 króla Ludwika I w Monachium. W swej twórczości czerpał wzory z antycznej architektury gr., ze średniowiecza i odrodzenia. Gł. dzieła: Gliptoteka, Königsbau, Odeon, Stara Pinakoteka, kośc. Wszystkich Świętych, Propyleje (wszystkie w Monachium), Walhalla - świątynia chwały narodowej wzniesiona pod Ratyzboną; w Petersburgu: nowe skrzydło muzeum zw. Nowym Ermitażem oraz udział w budowie soboru św. Izaaka.
GRECKA SZTUKA, NEORENESANS, NIEMIECKA SZTUKA
- HISTORYZM, kierunek w sztuce występujący...
- KLASYCYZM W SZTUCE, kierunek rozwijający...